Şunu gördüm hayatta,  

karar veren konumundaysan özellikle

herkesin aynı anda çok mutlu olmasını

sağlayamıyorsun. 

Hatta zaman zaman birinin mutlu olacağını sanarak 

bişey yaptığında üzerine saldırarak bile gelinebiliyor.

İstersen o kişinin arkasından onun hakkını savunmak için

çırpınmış ol  karşındaki kurban rolünü oynamayı seçmiş, 

haksızlığa uğradım ben diye çığlık atıyor.

Çünkü gördüm ki ne olursan ol, nasıl yaparsan yap,

karşındakinin algısı kadarsın sonuçta.

O seni nasıl görmek istiyorsa...

Bugüne kadar geldiğim yol bana şunu öğretti,

herkesi aynı anda mutlu etmek için hiçbir şey yapmıyor olman lazım 

ki bu da birilerini en başta da seni mutlu etmiyor.

Bildiğin, hakkaniyetli doğrularla devam etmeli o zaman.

Yapılacak şey bu kadar...